تنهایی ☹ !!
تنهایی پاسخی پیچیده و عمدتاً ناخوشایند به انزوا یا کمبود همصحبتی است. این پاسخ معمولاً شامل احساس اضطراب از کمبود ارتباط و اشتراک با دیگران است که از گذشته شروع شده و تا به آینده ادامه خواهد داشت. البته این احساس ممکن است زمانی که فرد در اطراف خود افرادی را دارد نیز وجود داشته باشد. تنهایی میتواند حاصل عوامل مختلفی چون عوامل اجتماعی، ذهنی و احساسی باشد.
این تعریف تنهاییِ بود که با بخشی از این تعریف نظرم موافق نیست، اما من توی این پُست میخوام از یک جهت دیگه نگاه کنم به تنهایی که خوشایند باشه !!
هر وقت این حــِس براتون پیش اومد، از هر طریقی یا به هر علتی که بود؛ اول این ذکر رو به خودت بگو:
أَلَا بِذِکْرِ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ سوره الرعد/28
با خدا دلت رو آروم کن، که آرامشی به غیر از او پیدا نخواهیم کرد.
و بعد
اینو بیاد بیارید :
یـا رَفیـقَ مــَن لا رَفیــِقَ لــَه»
یعنی :
ای دوست و همراه کسی که یاور و رفیقی ندارد.
دقت کنیم:
با پیدا شدن حس تنهایی، خوشحال باشیم!!
چون شرایطی فراهم شده که با خدا رفاقت کنیم، چون خودش گفت (در فراز بالایی از دعای جوشن کبیر) تا تنها و بی رفیق نشوی، به رفاقت من در نخواهی آمد . !!
این هم (تا تنها نشویم با خدا رفاقتی پیدا نمیکنیم) دلیل داره؛ خداوند خودش چنین فرموده :
مَّا جَعَلَ اللَّـهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ
(خداوند برای هیچ مردی منظور هیچ انسانی» 2 دِل قرار نداده است / الاحزاب.4)
یعنی: یا رفاقت با خدا داری یا غیر خدا
انتخاب با خودمان است
- منافاتی ندارد این مطالب با، رفاقت هایی که مورد تایید خداوند و دین باشند و باعث تکامل انسان و سعادت او بشوند.
به امید حـِس های خــــــوب
من الله توفیق
درباره این سایت